Do wolonatriuszy

Poszukujemy wolontariuszy do prowadzenia na FB tematycznych fanpage. Zgłoszenia ślijcie na adresy z zakładki "Napisz do nas".

Szlak bojowy 27 WDP AK

 

Dołacz do akcji

Logowanie

Urodziłem się 27 marca 1921 roku w Jezioranach powiat Łuck. Będąc przy rodzicach w 1934 roku ukończyłem szkołę podstawową, po czym wstąpiłem do gimnazjum mechanicznego we Włodzimierzu Wołyńskim, które ukończyłem w 1938 roku. Od października 1938 roku zaangażowałem się do Szkoły Budowy Okrętów przy Marynarce Wojennej w Gdyni, gdzie w stopniu szeregowego przebywałem do sierpnia 1939 roku. 28 sierpnia delegowany służbowo do Bydgoszczy, skąd z uwagi na brak możliwości powrotu jako słuchacz wojskowej szkoły zostałem wcielony do kompani łączności 23. Pułku Piechoty - d-ca por. Orlicz.  W pierwszych dniach wojny brałem udział w ochronie obiektów wojskowych i obronie ludności cywilnej przed niemiecką dywersją.

Na terenie Bydgoszczy w okresie od 5 września do 30 listopada byłem internowany jako jeniec, gdzie po udanej ucieczce przedostałem się do Warszawy, a następnie 25 grudnia do rodziców na Wołyń, gdzie przebywałem aż do rozpoczęcia wojny niemiecko-rosyjskiej. Po wkroczeniu Niemców do ZSRR pozostałem na terenie Wołynia, gdzie w środowisku rodzinnym ukrywałem się do listopada 1942 roku. W grudniu 1942 roku rozpocząłem działalność konspiracyjną na terenie Łucka i Przebraża wstępując w szeregi partyzantki polskiej ?Przebraże?, przyjmując pseudonim Żuk. Tam pełniłem funkcję zastępcy dowódcy grupy dywersyjno-wywiadowczej. Moim bezpośrednim dowódcą był Sobczak ps. Oleksa. Od grudnia 1942 roku do maja 1943 roku brałem udział w eskorcie przewożonych do sztabu partyzantki ?Przebraże? broni, materiałów wybuchowych, leków i materiałów opatrunkowych - dostarczając jednocześnie informacji wywiadowczych o lokalizacji niemieckich obiektów wojskowych, ruchach Wermachtu i czarnej policji ukraińskiej działającej na terenie Łucka, Kiwerc i okolic. Informacje te przekazywałem również partyzantce radzieckiej. Od maja 1943 roku do lutego 1944 roku tj. do czasu wkroczenia Armii Radzieckiej brałem udział w partyzantce ?Przebraże? jako szeregowy, następnie jako zastępca dowódcy plutonu czwartej kompanii dowodzonej przez por. Tadeusza Wojnickiego. W szeregach tej kompani w sierpniu 1943 roku brałem udział w obronie Przebraża, jak również jesienią w likwidacji nacjonalistycznych band UPA w miejscowościach Tróścieniec, Omylno, Kołki, Ołyka, Cumań. Służbę w czwartej kompani ?Przebraże? pełniłem do lutego 1944 roku tj. do wyzwolenia Wołynia przez Armię Radziecką.  Bezpośrednio z ?Przebraża? w lutym 1944 roku razem z pozostałymi partyzantami zgłosiłem się do Wojska Polskiego. Z przejściowego obozu organizacyjnego w Sumach ZSRR - marzec 1944 roku skierowany zostałem do radzieckiej jednostki: 10. Szkolny Pułk Czołgów w Gorkij nad Wołgą na przeszkolenie, gdzie po okresie 3. miesięcy tj. do lipca 1944 roku uzyskałem specjalność technicznej obsługi i mechanika kierowcy czołgów KW i T-34 - legitymacja nr 25. Bezpośrednio po tym brałem udział w służbie zaplecza technicznego 1-szej Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte w stopniu st. sierżanta - Kiwerce, Chełm, Lublin aż do wyzwolenia Warszawy. Następnie do marca 1945 roku byłem słuchaczem Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej w Modlinie. Po uzyskaniu stopnia oficerskiego od marca 1945 roku służyłem w 13. Warszawskim Samodzielnym Pułku Artylerii Pancernej. Tam pełniąc funkcję z-cy dcy III baterii ds. technicznych brałem udział we wszystkich akcjach bojowych aż do zakończenia wojny tj. do maja 1945 roku. Moim bezpośrednim dowódcą był kpt. Trofimow, a dowódcą pułku mjr Jan Lisiak. W pułku tym pełniłem służbę do czasu demobilizacji tj. do kwietnia 1948 roku, gdzie zajmowałem kolejne funkcje techniczne: m.in. z-cy d-cy pułku ds. remontu i eksploatacji. Po demobilizacji kontynuowałem w Gliwicach studia techniczne (nie ukończone z powodu długiej choroby) i od sierpnia 1949 roku pracowałem w Fabryce Narzędzi Rolniczych w charakterze głównego konstruktora. Od czerwca 1961 roku do marca 1962 roku pracowałem w Instytucie Maszyn Rolniczych w charakterze głównego konstruktora. Od czerwca 1961 roku do marca 1962 roku praca w Instytucie Maszyn Rolniczych w charakterze st. konstruktora, następnie od marca 1962 roku w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w Słupsku w charakterze Głównego Konstruktora i Głównego Specjalisty ds. konstrukcji. W 1981 roku przeszedłem na emeryturę i zamieszkuję nadal w Słupsku?

 

Tyle o sobie napisał pan F. Kułakowski a opublikował  Andrzej Obecny- http://zimslupsk.com/Franciszek_Kulakowski,267,115.html - informując, że pan Franciszek zmarł  w dniu 12 listopada 2011 roku i został pochowany  na Starym Cmentarzu w Słupsku.  Swoje długie ponad 90-letnie życie spisał na 106 stronach maszynopisu . Wyszukał i wstawił B.Szarwiło.

Kresowy Serwis Informacyjny

Serwis o Wołyniu

Serwis o Kresach

Polecane filmy

Wieczna Chwała Bohaterom

PAMIĘTAJ PAMIETAĆ

Zostań sponsorem serwisu

poprzez zamieszczenie w TYM miejscu swojej reklamy.

Zamówienie banneru reklamowego kliknij TU

Statystyki

**Użytkowników:**
6
**Artykułów:**
509
**Odsłon artykułów:**
4447714

**Odwiedza nas **204 gości** oraz **0 użytkowników**.**

 
Copyright © 2004 r. 27 WDP AK
Wykonano w Agencji Reklamowej Bartexpo

**Konsola diagnostyczna Joomla!**

**Sesja**

**Informacje o wydajności**

**Użycie pamięci**

**Zapytania do bazy danych**

**Pliki językowe z błędami**

**Wczytane pliki języka**

**Nieprzetłumaczone frazy języka**