W serwisie

Do wolonatriuszy

Poszukujemy wolontariuszy do prowadzenia na FB tematycznych fanpage. Zgłoszenia ślijcie na adresy z zakładki "Napisz do nas".

Szlak bojowy 27 WDP AK

 

Dołacz do akcji

Czytaj o akcji

 

Logowanie

**Szczegóły**
**Odsłony: 7945**

?Grzmot? ( Roman Gos-red) oznajmił nam, że ?Jastrząb? polecił mu zorganizować kilkuosobowy patrol, najlepiej żeby to byli chłopcy młodzi, sprytni, wytrzymali w marszu, znający dobrze wspomniane tereny. Jak już wcześniej pisałem, do tego patrolu zgłosiło się nas kilku. Byli to: Jerzy Oświecimski ?Lubicz? ze wsi Turia, lat 20, Antoni Kata ?Ketling? z kolonii Kowalówka, lat 23, Dobrowolscy: Zygfryd, lat 22, Hipolit, lat 19, obaj z Kowalówki, Jan Kuraj, lat 18, z Kowalówki, oraz piszący te słowa Henryk Kata, lat20, też oczywiście z Kowalówki. Dowódcą patrolu był sierżant ?Grzmot?, lat 35. Jak zawsze przed wyruszeniem na patrol, sprawdzenie broni, amunicji, opatrunki, nóż lub bagnet, dawniej dochodził jeszcze suchy prowiant, o czym pozostało wspomnienie; zdani byliśmy na własną inwencję, kiedy i co będziemy jedli. Zbliżała się pora obiadu ( zupa ?iihaha? na końskim mięsie). Cała nasza szóstka z ?Grzmotem? po zjedzeniu obiadu zatrzymała się przed szałasem ?Jastrzębia?. ?Grzmot? poszedł do dowódcy zameldować patrol gotowy do zadania. Przez kilkanaście minut coś jeszcze uzgadniali, być może jakieś szczegóły poleceń. Wreszcie ?Grzmot? wyszedł, dołączył do nas i bezszelestnie zapuściliśmy się w las. Opuszczając obozowisko nie zdawaliśmy sobie sprawy, że jest to nasz ostatni kontakt z oddziałem porucznika Władysława Czermińskiego ?Jastrzębia?.

**Szczegóły**
**Odsłony: 1238**

 Jerzego  Mużyło poznałem ponad 20 lat  temu,  już od pierwszych chwil wydawało mi się jednak, że znamy się od zawsze. Poznałem go jako prezesa koła byłych żołnierzy 27 WDPAK w Szczecinie. Było to w czasie kiedy po latach  zakłamania i cenzury ludzie posiadający wpis w dowodzie osobistym; "urodzony w ZSRR", ruszyli różnymi drogami ku prawdzie historycznej Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej. Właśnie na tej drodze spotkałem Jurka, później razem z nim spotykaliśmy innych. Obaj byliśmy z drugiej zmiany (potomkami) w sztafecie pokoleń. Członkowie koła byłych żołnierzy 27 WDP AK w Szczecinie doceniając zaangażowanie Jurka w sprawy kresowe, w odpowiednim czasie przekazali ster kierownictwa w jego ręce, wierząc, że realizację "testamentu wołyńskiego"  powierzyli we właściwe ręce. Jego ojciec Antoni Mużyło przedwojenny rezerwista WP, był w czasie wojny w konspiracji (ps. "Zając") i samoobronie ( zastępca komendanta) znanej placówki Pańska Dolina na Wołyniu, podobnie jak i inni członkowie rodziny. Stryj Wiktor Mużyło ( ps. " Sokół") był ponadto  żołnierzem 27 WDP AK, a po jej rozbrojeniu przez sowietów walczył w szeregach WIN.

**Szczegóły**
**Odsłony: 1271**
Zmarł Jerzy Mużyło, wieloletni prezes Stowarzyszenia Kresy Wschodnie-Dziedzictwo i Pamięć oraz Prezes Szczecińskiego Środowiska Żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. To między innymi z jego inicjatywy powstał w Szczecinie pomnik poświęcony Pamięci Ofiar Nacjonalistów Ukraińskich w latach 1939-1947 na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich.

Jerzy Mużyło sam pochodził z Kresów, wielokrotnie na antenie Radia Szczecin dzielił się ze słuchaczami dramatycznymi rodzinnymi wspomnieniami rzezi wołyńskiej. W pamięci tych, którzy go znali, pozostanie jako pogodny, życzliwy i pracowity człowiek, który dużą część życia poświęcił na ujawnianie prawdy o ludobójstwie na Kresach i godne upamiętnienie ofiar.

Ośrodek Monitorowania Chrystianofobii Fidei Defensor napisał:
Z głębokim żalem informujemy, że w dniu wczorajszym zmarł Jerzy Mużyło, wieloletni Prezes i Wiceprezes Stowarzyszenia Kresy Wschodnie - Dziedzictwo i Pamięć, osoba oddana sprawom kresowym, jeden z inicjatorów i organizatorów powstania w Szczecinie pomnika poświęconego Pamięci Ofiar nacjonalistów ukraińskich w latach 1939 - 1947 na Wołyniu i Kresach Południowo - Wschodnich. Związany ze środowiskiem patriotycznym i kombatanckim Szczecina.
Śp. Jerzego Mużyło gościliśmy w jednym z naszych spotkań on-line. 27 lipca 2020 r. mówił o nierozliczonych zbrodniach na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. Zachęcamy do obejrzenia tej rozmowy: https://www.youtube.com/watch?v=RD-hZuExdHA&t=1261s
Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie...

**Szczegóły**
**Odsłony: 1241**

Odszedł od nas człowiek, który całym swoim życiem zaświadczał o głębokim przywiązaniu do najpiękniejszych wartości patriotycznych, a także oficer wierny bez reszty strażackiemu etosowi.

  Podpułkownik Kostecki, ps. wojenny ?Lech?, to były żołnierz słynnej 27 Wołyńskiej Dywizji Armii Krajowej, a po wojnie współtwórca formacji strażackiej na Dolnym Śląsku. Jeszcze w trakcie wojny sięgał po pióro pisząc pierwsze wiersze i pamiętniki, będące w późniejszych latach cennym źródłem wiedzy o czasie wojny i walki.

Wojenne zapiski zostały wykorzystane w książkach pułkownika Kosteckiego traktujących, nie tylko o czasie wojny i walki z najeźdźcą, ale także o Polskę demokratyczną. Pisarski dorobek pułkownika Kosteckiego oraz serdeczna pamięć wszystkich, którzy w Jego długim i do końca aktywnym życiu, byli z Nim w ciągłym kontakcie, pozostaje z nami jako trwały ślad Jego bardzo aktywnego i pracowitego życia.

**Szczegóły**
**Odsłony: 1795**

Ks. Michał Żukowski, bo o nim będę pisał, urodził się 15 lutego 1899 roku we wsi Dębinka, położonej około 15 kilometrów na północ od Kamieńca Podolskiego. Rodzicami byli Tomasz Żukowski i Maria z domu Próchnicka, którzy oprócz Michała mieli jeszcze siódemkę starszych dzieci i jedno młodsze.  Mimo, że ojciec był ciężko pracującym pracownikiem fizycznym, a matka bogobojną ale zapobiegliwą gospodynią domową, dzieci wychowywali w duchu patriotyzmu i umiłowania ojczyzny. Trudne warunki finansowe nie przeszkodziły rodzicom w edukacji Michała, po ukończeniu  szkoły podstawowej , którą rozpoczął w Jańczyczach, a ukończył ją w Dumanowie, wysłali go do gimnazjum w Kamieńcu Podolskim. To tam młody człowiek zetknął się z powstającym harcerstwem, któremu pozostał wierny do końca życia. Był pod przemożnym wpływem wspaniałego prefekta ks. Jana Borysiuka. Ten opiekun harcerstwa żeńskiego i męskiego organizował nie tylko zbiórki i ogniska harcerskie, ale zbieranie żywności dla sierocińców po okolicznych polskich wioskach i dworach. Wpajał młodzieży 10 punkt prawa harcerskiego: ?Harcerz jest czysty w myśli, mowie i uczynkach - nie pali tytoniu i nie pije napojów alkoholowych?. Ks. Michał przejął się tym zaleceniem na całe życie. Został po latach propagatorem abstynencji od alkoholu i nikotyny. W 1918 roku ukończył gimnazjum i wstąpił do seminarium duchownego w Żytomierzu. Jednak toczące się działania wojenne zmusiły go do przeniesienia się do seminarium w Tarnowie, które ukończył 8 lipca 1923 roku. Święcenia kapłańskie  otrzymał w Buczaczu z rąk biskupa Piotra Mańkowskiego - ordynariusza diecezji kamienieckiej, czasowo mającego siedzibę w tym mieście. Niestety ks. Żukowski nie mógł pojechać na jedną z placówek duszpasterskich na rodzinne, ukochane wschodnie Podole. Na Zbruczu przebiegała Granica państwowa.

**Szczegóły**
**Odsłony: 2431**

Tata mój Paweł Glijer urodził się w 1895 roku w  Świętokrzyskim w ówczesnej wsi Berezów, obecnie to ulica Suczedniowa.  Ojcem jego był Antoni Glijer matka Maria Glijer z domu Bujanowska. ,Glijerowie mieli dwie córki i siedmiu synów, Tata był najstarszy.  Ponieważ w domu było biednie, małe gospodarstwo rolne, Tata wcześnie był zmuszony do zarobkowania w Słowacji następnie w suchedniowskiej hucie żelaza. Za namową kuzyna służącego w Kowlu w wojsku, na Wołyniu, udał się tam na początku dwudziestych lat w poszukiwaniu pracy. Tam poznał przyszłą swoją żonę Anielę Finkowską, która miała w rodzinie policjanta.  Jej siostra wyszła za mąż za  legionistę, Piłsudczyka Władysława Jakuszewskiego  który otrzymał za służbę ziemię w okolicach Dubna. Sam jednak nie pracował na tej ziemi, zlecając to zarządcy, bo wstąpił do policji. Jako były oficer został komendantem w miasteczku Zdołbunów. Znajomość Taty z tą rodziną zaowocowała tym, że również trafił do policji. Zwierzchnicy skierowali go  do szkoły policyjnej w Mostach Wielkich koło Lwowa. Po jej ukończeniu został najpierw policjantem w cywilu. Prawdopodobnie wykorzystano fakt, że nie kojarzono go w środowisku z policją, co było bardzo istotne w tych czasach na Wołyniu. Bliskość granicy ze Związkiem Radzieckim  skutkowała penetracją agentów, terrorystów i zwartych uzbrojonych oddziałów dywersyjnych przerzucanych przez sowieckie służby specjalne z terenu ZSRR na terytorium II Rzeczypospolitej. W tej sytuacji na barkach policjantów w cywilu spoczywał obowiązek rozpoznania obcego i niebezpiecznego elementu dla bezpiecznego funkcjonowania państwa. Tata w tym czasie ożenił się  ze swoją wybranką, Anielą z Finkowskich. Urodziło im się trzech synów: : Ryszard ur. w 1924 r. Jan ur. w 1926r. Longin ur. 21 grudnia 1929 (w metryce data urodzenia 1.1.1930!).

  1. OP "Jastrząb" jeden z najważniejszych oddziałów AK OW
  2. Płk prof. Władysław Filar żołnierz 27 WDP AK i historyk
  3. ODSZEDŁ NA OSTATNIĄ WARTĘ POR. FILIP OŻAROWSKI PS. "MIETLICA" Z 27 WDP AK
  4. płk prof. Władysław FILAR odszedł na Wieczną Wartę
  5. Żołnierz Niezłomny. Płk Władysław Czermiński ps. "Jastrząb" vel "Stal"

Kresowy Serwis Informacyjny

Serwis o Wołyniu

Serwis o Kresach

Polecane filmy

Wieczna Chwała Bohaterom

PAMIĘTAJ PAMIETAĆ

Nowości

W regionach

W Lublinie żołnierze AK zamienili karabiny na paragrafy

Bojkot uroczystości w Lublinie?

Zostań sponsorem serwisu

poprzez zamieszczenie w TYM miejscu swojej reklamy.

Zamówienie banneru reklamowego kliknij TU

Statystyki

**Użytkowników:**
6
**Artykułów:**
509
**Odsłon artykułów:**
4273497

**Odwiedza nas **230 gości** oraz **0 użytkowników**.**

 
Copyright © 2004 r. 27 WDP AK
Wykonano w Agencji Reklamowej Bartexpo

**Konsola diagnostyczna Joomla!**

**Sesja**

**Informacje o wydajności**

**Użycie pamięci**

**Zapytania do bazy danych**

**Pliki językowe z błędami**

**Wczytane pliki języka**

**Nieprzetłumaczone frazy języka**